Witajcie!
Zapewne wszyscy znacie popularną piosenkę pt. ’’Panie Janie”.
Posłuchajcie: /link dla wychowawcy /
Bardzo stara piosenka śpiewana w wielu językach świata, nawet w Chinach. Pochodzi z czasów średniowiecza czyli bardzo, bardzo dawno .Śpiewana była po łacinie
i przetłumaczona prawdopodobnie przez licznych pielgrzymów na języki własne.
Znając trochę nuty spróbujmy zagrać tę melodię :
Panie Janie, Panie Janie
Rano wstań, rano wstań
Wszystkie dzwony biją, wszystkie dzwony biją
Bim bam bom, bim bam bom…
Z ilu taktów składa się melodia?
Na ile ją liczymy? /czyli jakie jest metrum?/
Ciekawostką jest fakt, że można ją grac albo śpiewać na wiele głosów. To znaczy- tak jak w nagraniu dziewczynki – drugi głos zaczyna śpiewać to samo, ale z opóźnieniem.
Zaczyna wtedy, kiedy pierwszy głos zaczyna śpiewać trzeci takt.
Oto drugi przykład; / link dla wychowawcy /
Ciekawe co ?:)
Ale jeżeli dodamy następny- trzeci tym razem głos – to też będzie on muzycznie pasować ! Czyli stworzy ciekawe współbrzmienie.
Trzeba zacząć grac wtedy, kiedy pierwszy zacznie piąty takt. Taka trochę matematyka☺
W końcu możemy pokusić się o czwarty głos. Też wyjdzie bardzo ładnie.
Ale koniecznie musi on zaczać wtedy, kiedy pierwszy głos zacznie siódmy takt!
Czyli normą stanie się takie wyliczone opoźnienie. Prawidłem. A norma i prawidło to inaczej KANON.
Oczywiście kompozytor musi ułożyć melodie w taki sposób, aby brzmiała przyjemnie. Nie wystarczą same odliczone wejścia. Ale zapamiętajmy, że KANON to taki przemyślany i ‘’ODLICZONY MATEMATYCZNIE’ dwu lub wielogłosowy utwór muzyczny.
Oto przykład wykorzystania aż czterech głosów: / link dla wychowawcy/
Ale skomplikowana muzyka wyszła z prostej piosenki! ☺
Obojętnie czy grają instrumenty czy ktoś śpiewa – mówimy tu o głosach.
W historii muzyki spotkamy epoki w których ludzie komponowali muzykę wielogłosową. Każdy głos śpiewał coś innego a pomimo tego melodie nie kłóciły się i pięknie brzmiały.
Np. w epoce baroku .A wielogłosowość to inaczej polifonia.